بازار مالی بازاری است که خریداران و فروشندگان در تجارت دارایی هایی مانند سهام شرکت می کنند, اوراق قرضه, ارز و مشتقات.
بازارهای مالی به طور معمول با داشتن قیمت گذاری شفاف تعریف, مقررات اساسی, هزینه ها و هزینه, و نیروهای بازار تعیین قیمت اوراق بهادار که تجارت.
بازارها یکسان نیستند; از نظر حجم معاملات متفاوت هستند, شرکت کنندگان و ارزش عملیات.
در امور مالی اهمیت بازارها از مفهوم نقدینگی موجود یا به عبارت دیگر حجم معاملات بالاتر و تعداد شرکت کنندگان نسبتا زیاد سرچشمه می گیرد که هر خرید یا فروش را ممکن می سازد. بازارهای مالی تقریبا در همه کشورهای جهان شکل گرفته است. برخی بسیار کوچک هستند, با تنها چند شرکت کنندگان, در حالی که دیگران – مانند بورس اوراق بهادار نیویورک (بازار بورس اوراق بهادار) و بازارهای ارز خارجی – تجارت تریلیون دلار به صورت روزانه.
Good خوب است بدانید:
بورس اوراق بهادار بیروت همچنین به عنوان بورس اوراق بهادار بیروت شناخته می شود یکی از قدیمی ترین بازارهای سهام در منطقه ما است. از ابتدا تجارت به ارزهای خارجی و طلا محدود می شد. در اوایل دهه 1930, تجارت شامل سهام و یا شرکت های خصوصی بر اساس دستور فرانسه برای مدیریت برخی از خدمات عمومی و بخش تمدید شد. با خصوصی سازی یکسان شد. بخشی از این اوراق بهادار و سهام به طور همزمان در بورس و بورس پاریس ذکر شده است.
بازارهای مالی توسط سیستم های اقتصادی هدایت می شوند که کشورها و دولت ها منابع و کالاها و خدمات تجاری را توزیع می کنند.
بخش خصوصی در بازارهای مالی چگونه است?
بخش خصوصی درگیر در بازارهای مالی را می توان با دو بخش اصلی مشخص کرد:
1-خانگی
بخش خانوار شامل اعضای مصرف کننده جامعه است. در واقع اقتصاد برای ارضای خواسته ها و نیازهای بخش خانوار وجود دارد.
2-تجارت (یا بخش شرکتی)
این اقتصاد توسط شرکت های که در اصل فروش خدمات خود را به خانواده ساخته شده است. شرکت ها در تمام بخش های کسب و کار نیاز به تامین مالی به کار و گسترش. بودجه مورد نیاز برای خرید دارایی برای کسب و کار; به عنوان مثال خرید دستگاه های جدید, زمین, انبار, تخصص, علامت های تجاری.
شرکت ها همچنین نیاز به بودجه برای دست زدن به عملیات, مانند پرداخت حقوق, خرید از تامین کنندگان, و یا بازاریابی محصولات خود را در میان چیزهای دیگر.
چگونه این دو بخش از اقتصاد دیدار و ستد با یکدیگر?
این کار را به روش زیر انجام دهید:
الف-بانک ها: خانوارها پول خود را در بانک ها (از طریق حساب های جاری یا پس انداز) واریز می کنند و بانک برای اهداف تجاری به شرکت ها وام می دهد.
ب-بازارهای مالی: خانوارها سهام شرکتها را به سهامداران (مالکان) تبدیل میکنند یا خانوارها میتوانند اوراق قرضه صادر شده توسط شرکتها را خریداری کنند و در نتیجه پسانداز خود را از طریق بازارهای مالی به شرکتها وام دهند.
کارکردهای اصلی بازارهای مالی
1 - تسهیل انتقال پول از پس انداز کنندگان به سرمایه گذاران (خانوارها به شرکت ها)
2-نقدینگی دارایی های مالی را فراهم کنید
سرمایه گذاران هنگام سرمایه گذاری در هر دارایی باید سطح نقدینگی خود را در ذهن داشته باشند زیرا تبدیل برخی دارایی ها به پول نقد دشوار یا وقت گیر است. به همین دلیل بازارهای مالی نقدینگی را به راحتی تحریک می کنند که یک فرد یا شرکت می تواند تعهدات مالی خود را با دارایی های نقدینگی موجود انجام دهد.
3-صرفه جویی در وقت, پول و تلاش برای خریداران و همچنین فروشندگان
بازار مالی بازاری است که خریداران و فروشندگان را برای تجارت در دارایی های مالی مانند سهام, اوراق قرضه, کالاها, مشتقات و ارز. هدف از یک بازار مالی است که به تعیین قیمت برای تجارت جهانی, افزایش سرمایه و انتقال نقدینگی و خطر.
4-تهیه اطلاعات اولیه در بازار
بازارهای مالی نشان می دهد اطلاعات در مورد متغیرهای مهم اقتصادی و مالی مانند قیمت کالاها, نرخ بهره و ارزش شرکت (قیمت سهام).
بازارهای مالی داده های گسترده ای را فراهم می کنند که می تواند برای مدیران مالی مفید باشد. مثالها عبارتند از:
>قیمت کالاهای کشاورزی, فلزات, و سوخت.
>نرخ بهره برای طیف گسترده ای از وام ها و اوراق بهادار, از جمله ابزار بازار پول, اوراق قرضه شرکتی و دولتی, و نرخ بهره برای وام و سرمایه گذاری در کشورهای خارجی.
>نرخ ارز خارجی.
>قیمت سهام و ارزش کلی بازار برای شرکت های عمومی ذکر شده, به عنوان تجارت در بورس اوراق بهادار نیویورک تعیین, نزدک, یا بازارهای سهام در لندن, فرانکفورت, توکیو, بورس اوراق بهادار بیروت و دیگر مبادلات بین المللی.
انواع بازارهای مالی
دو بخش عمده در بازارهای مالی وجود دارد:
1-بازار پول: چشم انداز کوتاه مدت
بازارهای پول با دو ویژگی اصلی مشخص می شوند که بسیار نقدینگی هستند و بلوغ کوتاهی دارند که معمولا بین 30 روز تا یک سال متغیر است. به همین دلیل بازار پول معمولا به عنوان یکی از امن تر سرمایه گذاری شناخته شده است.
با این وجود سرمایه گذاران همیشه باید از در دسترس بودن خطرات مطلع باشند. برخی از نمونه های اوراق بهادار معامله در بازار پول شامل صورتحساب وزارت خزانه داری, گواهی سپرده (سی دی), کاغذ تجاری و در بسیاری از کشورها, یادداشت های شهرداری. اگرچه بازارهای پول بازدهی بالایی ندارند اما نرخ بهره بالاتری نسبت به اکثر حساب های پس انداز دارند و برای سرمایه گذاران کوتاه مدت راحت تر هستند.
>>مثال: خرید یک گواهی سپرده, دلار یورو, و یا یک لایحه وزارت خزانه داری با بلوغ بین یک روز تا یک سال, و عملکرد (بازگشت) از 6% در ارزش اصلی امنیت.
2-بازارهای سرمایه: چشم انداز بلند مدت
بازارهای سرمایه شاید یکی از پرکاربردترین بازارهای جهانی باشند. عمدتا توسط شرکت ها و دولت ها برای وام های بلند مدت یا تامین مالی از طریق بازار اوراق قرضه و بازار سهام استفاده می شود.
بازارهای سرمایه کانال پس انداز و سرمایه گذاری بین سرمایه گذاران خرده فروشی و سرمایه گذاران نهادی به کارفرمایان سرمایه مانند کسب و کار, دولت ها و افراد. بازارهای سرمایه شامل بازارهای اولیه است که سهام و اوراق قرضه جدید به سرمایه گذاران فروخته می شود و بازارهای ثانویه که اوراق بهادار موجود را تجارت می کنند. به همین دلیل بازارهای سرمایه برای عملکرد اقتصاد مدرن ناشی از اثرات تقاضا و عرضه حیاتی هستند. بازارهای سرمایه قوی نشانه ای از یک اقتصاد رو به رشد و پر جنب و جوش است که قادر به تولید شغل و افزایش ایجاد ثروت است.
>>مثال: فرض کنید هولسیم تصمیم گرفت با انتشار ده سهم جدید به ازای هر سهم 100 دلار وجوه بیشتری جمع کند. هولسیم این سهام را در بازار عرضه می کند و کسی هر ده را با قیمت کل 1000 دلار خریداری می کند. سرمایه گذار در حال حاضر مالکیت بخشی از شرکت را دارد. هولسیم 1000 دلار بودجه ای را که می خواستند جمع کنند دریافت می کند. اگر این سرمایه گذار بخواهد دیگر این سهام را در اختیار نداشته باشد می تواند به قیمت بازار مظنه در فروش به سرمایه گذار دیگری در بازار سهام بفروشد.
اوراق بهادار ابزارهای مالی قابل تعویض و قابل مذاکره هستند که نوعی ارزش مالی را نشان می دهند. شرکت یا نهادی که امنیت را صادر می کند به عنوان ناشر شناخته می شود.
مروری بر بازارهای اولیه و ثانویه
در اینجا می بینیم که دو نوع بازار مربوط به بازارهای سرمایه وجود دارد که سهام و اوراق قرضه معامله می شوند:
1-بازار اولیه
بازارها از نظر ماهیت اوراق بهادار معامله شده به دو نوع تقسیم می شوند. اگر امنیت برای اولین بار در بازار عرضه شود بازار چنین امنیتی را بازار اولیه می نامند. از این رو, این بازار که سهام جدید است, سهام, یا اوراق قرضه برای اولین بار در بورس صادر. در این بازار سرمایه گذاران اوراق بهادار را مستقیما از ناشر خریداری می کنند.
روند انتشار اوراق بهادار در بازار ساده نیست. انواع خاصی از موسسات در تهیه اوراق بهادار مشارکت دارند تا در بازارهای اولیه ذکر شوند. بانک های سرمایه گذاری که کامل اختصاصی اوراق بهادار برای شرکت هایی که با توجه به صدور سهام خود را در بازار یک مثال هستند. شرکت هایی که برای اولین بار اوراق بهادار صادر می کنند درگیر مواردی هستند که به عنوان عرضه اولیه عمومی یا عرضه اولیه اوراق بهادار شناخته می شوند. قیمت ها در بازارهای اولیه اغلب از قبل و در توافق بین بیمه کننده و طرف صادر کننده تعیین می شود.
2-بازار ثانویه
نوع دیگر بازار به عنوان بازار ثانویه شناخته می شود. بازار ثانویه به سادگی پلتفرمی است که کلیه اوراق بهادار پس از عرضه اولیه در بازار اولیه توسط پذیره نویسان معامله می شود. بنابراین بازاری است که سرمایه گذاران اوراق بهادار یا دارایی را از سایر سرمایه گذاران خریداری می کنند تا از خود شرکت های صادر کننده.
